Nog even een ander punt..
Toevallig kwam ik er eergisteren ook over te spreken met Laura Laureati maar merkte ik net ook weer bij het schrijven van de namen in het vorige stukje dat ik altijd specifiek ben in de namen van Caspar en Luigi.
Caspar heet Van Wittel en Luigi heet Vanvitelli.
Alhoewel Laura Laureati Gaspar zegt en ik Caspar (wat meer te maken heeft met Italiaanse versus Nederlandse gebruiksnamen) zijn we het er samen over eens dat het wat achternamen betreft Van Wittel is voor de vader en Vanvitelli voor de zoon. Dat komt doordat Van Wittel zijn hele leven gebruik heeft gemaakt van die naam. Als hij schilderijen signeerde deed hij dit met “G.V.W.” of “Gaspar(o) van Wit(t)el”. Ook de enige brief van zijn hand die we kennen, aan de markies van Ausson in 1707, ondertekende hij met “Gasparo van Witel”. Luigi heeft altijd bekend gestaan als Vanvitelli, gebruikte deze naam ook zelf. Alhoewel dit inderdaad een veritalianiseerde vorm is van Van Wittel, is Luigi eigenlijk gewoon altijd Italiaans geweest. In 1709 werd aan Van Wittel het Romeins staatsburgerschap toegekend dus in feite kreeg hij daarmee wat we nu (na de eenwording van Italië) de Italiaanse nationaliteit zouden noemen.
Het stoort me altijd een beetje als mensen Vanvitelli zeggen als ze Van Wittel bedoelen want ook in Italië staat hij gewoon bekend als Van Wittel. En aangezien ik graag duidelijk ben, bij deze 😉
Caspar van Wittel blog 