Gisteravond waren we met een groep mensen van de gastenverdieping van het KNIR naar de opening van een tentoonstelling ‘aan de overkant’. In de Galleria nazionale d’arte moderna e contemporanea werd de tentoonstelling “On Flower Power. The Role of the Vase in Arts, Crafts and Design” geopend.
De tentoonstelling viel wat tegen, het was maar één zaal en de kunst was niet erg interessant (al doen mensen op zo’n opening natuurlijk wel erg alsof alles heeeeel interessant is). We zijn dus maar op de trappen voor het museum gaan borrelen en mensen gaan kijken 🙂 Toen ik vervolgens bij het eten vroeg waar ik mijn blog over moest schrijven was het antwoord: over vazen! En ja, onze vriend Caspar maakte prachtige stadsgezichten maar schilderde geen vazen. Gelukkig beeldde zijn leermeester uit Amersfoort Matthias Withoos deze wel af, al zijn het in zijn geval eerder urnen 😉
Matthias Withoos (1627-1703) stond bekend om zijn weergave van de natuur (dieren, bloemen en vruchten) en zijn landschappen. Hij was een leerling geweest van de bekende Nederlandse schilder en architect Jacob van Campen (1596-1657), die bevriend was met zijn vader. Withoos werd in 1647 geïnstalleerd als lid van het schildersgilde in Amersfoort. Volgens Arnold Houbraken (in zijn boek De groote schouburgh der Nederlantsche Konstschilders en schilderessen waar meerdere levensbeschrijvingen instaan van kunstschilders uit de zeventiende eeuw) kreeg Withoos vervolgens net als andere “jonge knapen” de reislust in zijn hoofd en ondernam met vijf anderen de reis naar Rome. En natuurlijk trad hij daar toe tot de Bentvueghels, binnen de Bent stond hij bekend onder de naam “Calzetta bianca”, een vertaling van zijn familienaam. In Italië werkte Withoos voor kardinaal Leopoldo de’ Medici (1617-1675), de jongere broer van Ferdinando II de’ Medici (1610-1670), de toenmalige Groothertog van Toscane. Leopoldo de’ Medici had een grote interesse in wetenschap en technologie (hij was zelf een geleerde) en was beschermheer van de kunsten (hij was een groot verzamelaar van zeldzame boeken, schilderijen, tekeningen, beelden, munten en zelfportretten). Voor Withoos zal het gunstig zijn geweest zo’n belangrijk heerschap als opdrachtgever te hebben maar hij verlangde toch terug naar Nederland. Terug in Amersfoort werd Withoos niet alleen een bekend schilder maar ook een man van aanzien (hij werd in 1665 benoemd tot lid van de raad, in 1671 tot schepen en vanaf 1668 was hij tevens stadsweesmeester).
Volgens Houbraken was Withoos een goedaardige man die veel van zijn kinderen hield. Daarnaast was hij een vlijtig en ijverig schilder, al werd hij op latere leeftijd zo erg geplaagd door de jicht dat hij soms meerdere maanden niet kon werken. Naast vier dochters had Withoos drie zonen, die alle drie “de Konst hanteerden”. Zowel de vader als de kinderen schilderden veel bloemen, fruit en dieren in olie- en waterverf. Daarnaast stond Withoos bekend om zijn landschappen, tijdens zijn verblijf in Italië schilderde hij ook meerdere vedute. En hij schilderde dus ook ‘vazen’ 😉 😉
Caspar van Wittel blog 