Gisteren waren we een aperitivo drinken bij La Limonaia, een bar/restaurant in het park van Villa Torlonia. Dit is een soort van buurtpark, waar mensen uit de omgeving naar toe komen om lekker in het gras te liggen, de hond uit te laten of een gezamenlijke activiteit te ondernemen. Overal waar we keken zagen we wel een hardloopclubje, yogales of bootcamp bezig.
Het park heeft een totale oppervlakte van zo’n 132.000 m2 en heeft nogal een gevarieerde geschiedenis. In eerste instantie behoorde dit gebied toe aan de familie Pamphilj (grofweg van het einde van de 17e tot het midden van de 18e eeuw). Het had toen voornamelijk een agrarische functie, het was dus een soort van buitenlandgoed. Rond 1760 werd het gebied eigendom van de Colonna-familie maar zij wijzigden niet echt iets aan de functie, het bleef een typische vigna (wijnaard) met boomgaarden, wijnranken etc. In 1797 kocht markies Giovanni Torlonia het gebied van de Colonna’s en maakte er een luxueus onderkomen van, omgeven door groen. Hij liet eerst de bestaande woning aanpassen door de architect Giuseppe Valadier, dit gebeurde tussen 1802 en 1806. Later werd de huidige villa gerealiseerd, in de periode 1835-1842.
De familie woonde in de villa tot 1925 toen Mussolini (of all people!) hier zijn intrek nam. De toenmalige bewoner trok zich terug aan de rand van het landgoed in La Casina delle Civette (het huis van de uilen):
Mussolini ‘huurde’ Villa Torlonia van de familie voor het symbolische bedrag van 1 lire per jaar en gebruikte het als zijn ambtswoning. Na de 2e WO kwam het gebouw leeg te staan en raakte in verval. In 1977 kwam het park in bezit van de gemeente Rome en werd gerestaureerd. Sinds 1978 is het opengesteld voor publiek.
In de villa is een museum en van het park wordt dus goed gebruik gemaakt door de buurtbewoners 🙂 In het park bevinden zich allerlei (vervallen) paviljoens en graftombes. Bijzonder is ook dat er zich bij de ingang van het park borden zijn met de plattegrond van het park die gebruikt kunnen worden door blinde en slechtziende mensen (braille) en mensen in een rolstoel (er is ruimte onder de plattegrond om je rolstoel er dicht op te kunnen rijden).
In het park staan ook twee obelisken. Deze zijn opgericht door Alessandro Torlonia halverwege de 19e eeuw. Hij wilde 1 obelisk ter herinnering aan zijn vader en 1 voor zijn moeder. De destijds bekende obelisken in Rome waren echter allemaal nog uit de oudheid en door verschillende pausen opnieuw opgericht op nieuwe plekken in de stad. En wat wilde nu het geval: die antieke obelisken waren allemaal op 😉 Dus liet Alessandro twee compleet nieuwe obelisken maken. Hij liet twee grote granieten blokken uit de bergen (ergens bij Lago Maggiore) komen en per schip naar Rome transporteren. Op de plaats van bestemming aangekomen liet hij er door een egyptoloog helemaal nieuwe hiëroglyfen in kappen om ze vervolgens in het park op te richten.
Caspar van Wittel blog 