Als ik naar de Hertziana-bibliotheek moet, loop ik door Villa Borghese en langs Villa Medici en de kerk Trinità dei Monti. Omdat ik het in mijn vorige bericht over obelisken had en dat de antieke exemplaren op een gegeven moment op waren, moest ik hier aan denken want er staat voor de kerk ook een obelisk, de Obelisco Sallustiano. Deze werd al in de Romeinse tijd gebouwd maar hier pas in 1788 geplaatst in opdracht van paus Pius VI (de obelisk was in 1738 door de familie Ludovisi aan paus Clemens XII geschonken).
De kerk staat bovenaan de Spaanse trappen die in het Italiaans de Scalinata della Trinità dei Monti heet naar de kerk waar de trappen naar toe leiden. De kerk werd gebouwd in opdracht van Lodewijk XII vanaf 1502. De kerk werd pas voltooid in 1587 met de dubbele trap voor de ingang van Domenico Fontana. Al in de 17de eeuw wilden de Fransen de kerk verbinden met het plein beneden waar de Spaanse ambassade was gevestigd. Vandaar dat het plein beneden aan de trappen Piazza di Spagna heet (en de trappen dus de Spaanse Trappen worden genoemd). De Fransen hadden hiervoor een ontwerp bedacht waar zeer prominent een standbeeld van Lodewijk XIV in was opgenomen. Dat zagen ze hier natuurlijk niets zitten dus dat plan ging niet door. In 1723 benoemde paus Innocentius XIII een Italiaanse architect, Francisco de Santis. Deze moest met een plan komen dat voor zowel de Fransen als de Italianen acceptabel was. Uiteindelijk werden de trappen tussen 1723 en 1725 gebouwd, o.a. met geld van de Franse ambassadeur. De trappen bestaan uit 135 treden en drie verschillende terrassen, verwijzend naar de Trinità (de Heilige drie-eenheid).
In de tijd van Claude Lorrain (links, ca. 1650) en de Pianti di Roma van Giovanni Battista Falda (1667) waren de trappen er dus nog niet:
Maar in de tijd van Giovanni Paolo Panini (links, ca. 1756-1758) en de Rome-plattegrond van Nolli (1748) waren ze er wel:
Op alle afbeeldingen is op de Piazza di Spagna al de Fontana della Barcaccia te zien, gemaakt door Pietre Bernini (de vader van de beroemde Gian Lorenzo Bernini).
Maar in de tijd van onze vriend Caspar was er dus nog geen obelisk en waren er ook nog geen trappen:
Caspar van Wittel blog 
Leuk je verhalen. Ik ga 12 sept week naar Rome (9e bezoek) en ga zeker ook enkele van Wittels zien.
Gr
Gerrit Overdijk
LikeLike
Dank Gerrit, ik vertrek vandaag weer maar wens je alvast mooie dagen in deze prachtige stad!
LikeLike