Alhoewel ik er een flinke deuk in heb geslagen inmiddels, ben ik me nog steeds door mijn stapel aan opgeslagen artikelen aan het werken. Deze gaan over allerlei zaken die iets te maken hebben met Caspar of Luigi of omstandigheden waar ze mee te maken hadden. Zo las ik bijvoorbeeld vandaag over hofceremonieel in het koninkrijk Napels in de tijd dat Luigi voor het hof werkte maar ook twee stukken over artiesten die in dezelfde tijd in Napels te vinden waren als Luigi. En soms kom ik iets tegen dat me een onverwachte kijk geeft op dingen die me al bekend waren. Dat is dan extra leuk.
Vanochtend was ik bezig in een artikel over Etienne Giraud, een architect, tekenaar en graveur die in het midden van de 18e eeuw in Napels te vinden was. Over de brave man is praktisch niets bekend behalve dat hij een set van prachtige vedute van Napels heeft nagelaten.
In het artikel stond een aantal afbeeldingen waaronder een gravure van het binnenste deel van de Napolitaanse crypte die ook wel (ik begreep onterecht) de Posillipo-grot werd genoemd. In de grot was een kapel gebouwd, gewijd aan de maagd Maria.
Ik had nog niet eerder een afbeelding gezien van de binnenkant maar de ets trok direct mijn aandacht omdat de toegang tot de grot meermaals is afgebeeld door Van Wittel en ik me altijd afvroeg waar nu toch die ingang naar toe leidde.
Naar de Napolitaanse crypte dus. Deze Crypta Neapolitana is eigenlijk een tunnel uit de Romeinse tijd die in een rechte lijn door de Posillipo-berg liep, van oost naar west. Aan de oostkant ligt het oude stadscentrum van Napels, aan de westkant liggen de Campi Flegrei, de thermen en de weg naar Pozzuoli. De Romeinen hadden de tunnel aangelegd om hun troepen snel tussen Napels en Pozzuoli te kunnen verplaatsen. Anders hadden ze over de berg moeten reizen en dat kostte natuurlijk veel meer tijd. Er zijn door de Romeinen in dit gebied meerdere tunnels gegraven maar dit is de enige die nog lange tijd in gebruik is geweest als openbare weg (tot aan het begin van de 20e eeuw). De tunnel was zo’n 700 meter lang en 4-5 meter breed. Bijzonder was dat je in de tunnel altijd licht kon zien letterlijk aan het einde van de tunnel omdat de doorgang heel hoog was, tussen de 5 en 20 meter.
Aan de oostkant stond een Romeins grafmonument, volgens de traditie was dit het graf van de Romeinse dichter Vergilius. Dit monument heeft Van Wittel ook afgebeeld maar stond eind 19e eeuw nog steeds zo bekend, zie onderstaande afbeelding uit 1897.
Caspar van Wittel blog 
Wat een heerlijk stuk weer! Dank. Ik geniet er van
LikeGeliked door 1 persoon