Alle misère uit de weg en tijd voor iets moois! Bovenstaand schilderij is natuurlijk van vriend Caspar 🙂
Vorige week woensdag was ik op weg naar de Hertziana bibliotheek toen ik ineens vanuit mijn rechter ooghoek iets wits zag op een heuvel. Dat was de Fontana dell’Acqua Paola. Een monumentale fontein van wit marmer op de Janiculum die zo groot is dat hij hier bekend staat als Il Fontanone, oftewel de grote fontein. De fontein is voornamelijk bekend geworden dankzij de openingsscène van de film La Grande Bellezza.
De fontein was de eerste grote fontein aan rechterzijde van de Tiber en werd gebouwd in 1612 om het eindpunt te markeren van het Acqua Paola-aquaduct. De naam komt van paus Paulus V (paus van 1605-1621). Deze paus was zeer religieus maar schijnbaar niet een van de slimsten. Hij had tijdens zijn pontificaat veel problemen met de Venetiaanse republiek, tot aan een bijna-excommunicatie aan toe. Maar hij werkte ook gestaag aan de vernieuwingen aan de Sint Pieter met zijn architect Carlo Maderno.
De fontein is eigenlijk een soort van antwoord op de populariteit van Fontana dell’Acqua Felice, gebouwd in 1585-1588 door paus Sixtus V. Paulus V besloot het oude vervallen aquaduct van Trajanus (de Acqua Traiana) te herbouwen en langer te maken. Het aquaduct was door Trajanus gebouwd om de bewoners van de Janiculum-heuvel te voorzien van schoon drinkwater (die anders uit de toen al vervuilde Tiber water moesten halen). Daarnaast was ook het voor de fontein gebruikte marmer van Romeinse afkomst want dit was hergebruikt marmer, afkomstig uit de Romeinse tempel van Minerva. Deze tempel lag op de Foro di Nerva, een van de keizerlijke fora. De kenners zouden hier dus kunnen spreken van het gebruik van spolia 😉
Zo zie je nog eens wat onderweg naar een bibliotheek..
Caspar van Wittel blog 