Santa Cecilia in Trastevere

De eerste dagen dat ik hier was ben ik direct de stad in gegaan om wat dingen te gaan bekijken die al een tijdje op mijn verlanglijstje stonden. Een daarvan was de basiliek van Santa Cecilia in Trastevere.

Sint Cecilia was (hoe kan het ook anders) een Romeinse martelares die volgens de verhalen ca. 230 na Christus de marteldood stierf op de plek waar nu de kerk staat. Ze kwam uit een voorname familie en zou al heel jong gedwongen zijn geweest om te trouwen met iemand die niet van het geloof was. Als ik het verhaal goed begrepen heb, wist ze hem te bekeren plus nog eens 300 anderen maar het liep, zoals het een goede martelares betaamt, natuurlijk wel slecht met haar af. Ze hebben eerst geprobeerd haar te verstikken maar dat lukte niet omdat ze werd gered door een engel. Vervolgens wilden ze haar hoofd afhakken maar na drie slagen leefde ze nog en mochten ze wettelijk gezien niet nog meer slagen toedienen. Ze lag drie dagen op de vloer van haar huis te sterven voordat ze uiteindelijk echt overleed. Ze is de patroonheilige van muzikanten, zangers en instrumentmakers maar dit is eigenlijk het gevolg van een niet helemaal goed geïnterpreteerde Latijnse tekst (die zegt dat ze zingend en begeleid door orgels op weg zou zijn gegaan naar haar huwelijksvoltrekking).

Goed, de basiliek dus.. Al in de vierde eeuw werd op de plek van Cecilia’s huis een eerste kerk gebouwd maar paus Paschalis I gaf in de 9e eeuw opdracht een nieuwe kerk te bouwen. Uit die tijd stamt ook het mozaïekwerk in de apsis. In de 13e eeuw werd de kerk versierd met fresco’s van Pietro Cavallini waarvan een deel nu nog te bezichtigen is in het aanpalende klooster (wel tegen betaling uiteraard 😉 ). Onder de kerk bevinden zich muren van de kerk uit de vierde eeuw en andere opgravingen, voornamelijk overblijfselen van een oude Romeinse leerlooierij (en ja natuurlijk zijn ook deze te bezichtigen, nadat je een non 5 euro hebt overhandigd). Op het plafond van het schip van de kerk is een groot fresco geschilderd door Sebastiano Conca (ca. 1725) van de glorie van Sint Cecilia.

Maar waarom wilde ik er nu zo graag heen? Nou, dat is omdat in deze basiliek een kapel is, de Kapel van de Relikwieën, waar schilderingen te zien zijn van Luigi. Hè? Luigi is toch architect geworden? Jazeker! Maar hij werd in eerste instantie opgeleid door vader Caspar en heeft dus ook in zijn jonge jaren geschilderd. De naam van de kapel is afkomstig van de relikwieën die hier tot 1935 bewaard werden (deze werden gedoneerd aan het Vaticaan). Op het gewelf is een fresco met engelen die muziek maken en op de rechtermuur hangt een doek waarop is afgebeeld dat de engel verschijnt aan Sint Cecilia. Beide werken zijn van Luigi.

Helaas was het hek voor de kapel gesloten dus moest ik daar doorheen foto’s proberen te nemen wat niet erg ten goede komt aan de kwaliteit. Maar aangezien ze me ook dit jaar weer toegelaten hebben in de Hertziana-bibliotheek (met een spiksplinternieuw pasje, jawel! 🙂 ) heb ik even in een boek een beter plaatje opgezocht van het fresco het plafond: